مدح و شهادت امیرالمؤمنین حضرت علی علیه‌السلام
ای نخـل‌ها! چرا همه امشب خـمیده‌اید افـسرده، سـیـنه سوخـته و داغ دیـده‌اید ای چاه‌های خستۀ کوفه! علی کجاست؟ آیــا صـدای نــالــۀ او را شـنـیــده‌ایـد؟ در مـسجـد ای نـمـازگـزارانِ داغـدار! بنشسته سر به جیب خموشی کشیده‌اید؟! افسرده، دل شکسته، پریشان و نا امید گـویـا تـمـامـتـان ز عـلی دل بـریـده‌اید ای داغ‌دیـدگان عـلـی! نـالـه سـر کـنید ساکت نسـشـته‌اید و خموش آرمیده‌اید! ای دشـمـنـان دیـن خـدا! با کـدام جـرم هنگام سجده، فـرق علی را دریده‌اید؟! مرغـابـیان! شما که گـرفـتـید عبای او در لانه‌ها چرا همه ساکت خـزیده‌اید؟! عـمّامه زرد و چهره ز عـمّامه زردتر ای رنگ‌ها ز صورت مولا پـریده‌اید! ای ناله‌ها! ز داغ علی بس که سوختید آتـش درون سـیــنــۀ مــا آفــریــده‌ایــد ای اهل‌بیت! جان به فداتان که از کرم سوز درون «مـیثـم‌تـان» را خـریده‌اید |